تاریخچه ی بسکتبال

زادگاه بازی بسکتبال

آمریکاست. این بازی دراوایل پاییز سال ۱۸۹۱میلادی توسط شخصی به نام جیمز نای اسمیت
پایه ریزی شد و ابداع شد. اما،ازقرن ها پیش درمیان ساکنان نقاط
مختلف قاره ی
آمریکا ،به ویژه آمریکای مرکزی و جنوبی انواعی از بازی و مسابقه رایج بوده که کم و
بیش به بسکتبال شباهت داشته... 

برای خواندن ادامه ی تاریحچه به ادامه ی مطلب مراجعه کنید

سابقه تاریخی
در کشور آرژانتین، نوعی بازی سنتی و قدیمی در میان
گله دارها متداول است که آن را«پاتو» [۱]می نامند.در این بازی،دو تیم سوار بر اسب
در میدانی وسیع به تاخت و تاز می پردازند و هرتیم کوشش می کند توپی را که شش
حلقه(مانند دستگیره) بر بدنه ی آن است با پرتاب کردن و پاس دادن به یا ران خودی،به
آن سوی میدان برساند و از حلقه وتوری سبدی که در انتهای میدان بر روی ستونی چوبی
نصب شده، عبور دهد.این بازی تا حدی شبیه بسکتبال است.

تولد ورزشی به نام بسکتبال
جیمز نای اسمیت یک پزشک کانادایی بو
که به ایالات متحدآمریکا مهاجرت کرد و تابعیت آن کشور را گرفت.
در سال ۱۸۹۱،یعنی
زمانی که دکتر نای اسمیت در دانش گاه ورزش اسپرینگ فیلد درس می داد، رئیس دانشگاه
از او خواست ورزشی ابداع و اختراع کند که دانشجویان بتوانند در فصل زمستان در سالن
به آن بپر دازند تا آمادگی جسمانی خودرا برای پرداختن به مسبقات میدانی فوتبال ،
هاکی و بیسبال ، در فصل بهار وز مستان حفظ کنند.

دکتر نای اسمیت پس ا بررسی رشته های موجود ورزشی،دریافت که ورزش
جدید باید :
۱٫ توپ در آن نقش داشته باشد.
۲٫ به صورت گروهی به اجرا در
آید.
۳٫ اصل رقابت در آن رعیت شود.
۴٫ بر مهارت ها استوار باشد.
۵٫ هیچ
خشونتی و برخودهای سخت بدنی،مبتنی نباشد.
حاصل این افکار و اندیشه ها ورزشی شد
به نام «بسکتبال» که امروزه پس از سپری شدن نزدیک به یک قرن از اختراع آن،از پر
طرفدارترین و هیجان انگیز ترینرشته های ورزش بین المللی است.
دکتر نای اسمیت در
شروع کار دو سبد که مخصوص حمل میوه بود، بر دیوار دوطرف سالن ورزش دانشگاه نسب کرد
ودر اتفاعی بلند تر از قد یک انسان قد بلند نصب کرد و به دوگروه از ورزشکاران جوان
دانشگاه آموزش داد که توپی رادست به دست بدهند وسعی کنند آن را به درون سبد
بیاندازند.دراین حال تیم مقابل باید بکوشد که مانع از انجام این کار شود وتوپ را هم
ازچنگ حریف بربایند و تصاحب کند.
نخستین مسابقه ای که به این ترتیب و به صورت
تجربی ترتیب یافت،میان دو تیم ۹ نفره در کالج اسپرینگ فیلد بود و اولین گل تاریخ
بسکتبال را هم یکی از بازیکنان به نام «ویلیام چلیس» به سبد انداخت.بعد ها شخصی
بهنام فرانک ماهان با توجه به این که در زبان انگلیسی سبد را بسکت [۲]و توپ را بال
[۳] می گویند،این ورزش را بسکتبال نامید.دکترنای اسمیت برای آنکه بازی بسکتبال خشن
نشود ، مقررات دقیقی برای آن به وجود آورد .بعضی از این مقررات اولیه بسکتبال به
شرح زیر بوده است :

• بازیکنان حق نداشتند توپ را ازدست هم بربایند.
• بازیکنی که
توپ را در اختیار داشت ، نباید با آن راه برود یا بد ود.
• هل دادن یا هرگونه
خشونت ممنوع بود
• فقط بازیکنانی که توپ رادراختیار نداشتن می توانستندبه هرطرف
بدوند و جا بگیرند.
• بازیکنتوپ به دست باید توپ را به طرف یاران خود پرتاب کند
و به آن ها برساند.
در آغاز ، ته سبد هم بسته بود و هر بار که توپ به درون سبد
می افتاد ، باید کسی به کمک نردبان توپرا از سبد بیرون می آورد.
در سال ۱۸۹۲
شخصی به نام «لئو آلن» سبد بسکت بال را که تا آن روز از ترکه ی چوب یا الیاف بود
وبه همین دلیل به زودی پاره میشد،از سیم بافت تا استحکام بیشتری داشته باشد
.
دیری نگذشت که این ورزش جدید طرفداران زیادی در میان دانشجویان دانشگاه
اسپرینگ فیلد و دیگر دانشگاه ها یافت.دکترنای اسمیت هم قررات و قوانین بسکتبال را
کامل تر کرد و نسخه هایی از آن را به هر دانشگاه یا باشگاهی که علاقه مند بود
میفرستاد .این مقررات در سال ۱۸۹۲ میلادی به صورت کتابچه ای برای استفاده ی عموم
منتشر شد.
کشور کانا دا نخستین کشور خارجی بود که ورزش بسکتبال به آن راه
یافت.
دیگر کشور ها هم به تدریج در سال های بعد این ورزش جدید شدند:
فرانسه
در سال۱۸۹۳،چین وهندوستان درسال ۱۸۹۴،انگلستان در سال ۱۸۹۴ ژاپن در سال ۱۹۰۰،ایران
در سال ۱۹۰۱ و….
نخستین بازی رسمی در سال ۱۸۹۶ بین دو تیم از دو دانشگاه شیکاگو
و آیوا برگزار شد. نتیجه ی این بازی تاریخی ۱۵ بر۱۲ به سود تیم دانشگاه شیکا گو بود
.
درسال ۱۹۳۰، دکترنای اسمیت کتابی درباره ی خواص بسکتبال تألیف کرد تانشان دهد
که بازی بسکتبال گرچه بسیار پر تحرک است امّا حتی برای سالمندان هم خطری نداردو
آسیبی متوجه اعضای حیاتی بدن (قلب و کلیه ها) نخواهد کرد.